W tym roku obchodzimy 82 rocznicę wybuchu II wojny światowej. Zamiast szkolnego dzwonka tysiące młodych ludzi, nauczycieli usłyszało odgłosy bombardowań, huk dział.
1 września 1939 roku Niemcy hitlerowskie napadły na Polskę, rozpoczynając II wojnę światową.
O godzinie 4.35 zbombardowały Wieluń, atak ten nastąpił na kilka minut przed ostrzałem polskiej Wojskowej Składnicy Tranzytowej na Westerplatte przez niemiecki pancernik Schleswig-Holstein. Polska załoga pod dowództwem mjr. Henryka Sucharskiego i kpt. Franciszka Dąbrowskiego broniła placówki przez siedem dni odpierając natarcie z morza, ziemi i powietrza. Wojska niemieckie przekroczyły na całej długości granice Rzeczypospolitej. Natarcie wspierały naloty bombowe na polskie miasta, węzły kolejowe i fabryki.
Na Polskę spadł kolejny cios - 17 września 1939 r. Związek Radziecki dokonał zbrojnej napaści na nasz kraj. Pomimo znaczącej przewagi militarnej jednostki wojska polskiego stawiały zacięty opór. Bitwa pod Kockiem była ostatnim akordem w tzw. kampanii wrześniowej.
Wojna trwała 6 lat, pochłonęła miliony istnień ludzkich, działania zbrojne objęły prawie całą Europę, część Azji, Afryki i Bliskiego Wschodu. Druga wojna światowa zakończyła się Europie kapitulacją III Rzeszy 8 maja 1945 roku.
Papież Jan Paweł II podczas swojej trzeciej pielgrzymki do Polski spotkał się z młodzieżą na Westerplatte do której skierował następujące przesłanie: "Każdy z Was, młodzi Przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje Westerplatte, jakiś wymiar zadań, które trzeba podjąć i wypełnić, jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć, jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić, nie można zdezerterować. Wreszcie, jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba utrzymać i obronić, tak jak to Westerplatte.”
A. Paszkiewicz
